Autorytet

Wczorajszy wieczór dał mi powód do intensywnego myślenia…

Miałam okazję pobyć z siostrzenicami, bo ich rodzice byli zaproszeni na imprezę.

Ucieszyłam się, że „starzy” wreszcie będą mieli czas dla siebie, a ja mogę poszaleć z dziewczynkami.

Nie spodziewałam się jednak, że kolejny raz zostanę wystawiona

na próbę...

- Masz w telefonie takie coś, co liczy minuty? - pytanie Ninki trochę mnie zmroziło.

- Mam... - odpowiedziałam spokojnie, chociaż bałam się jej

pomysłu.

- No, masz - wzięła moją komórkę do ręki i po niemal sekundzie

użyła odpowiedniej aplikacji.

Przeszły mnie dreszcze...

- Tu masz grę w wyrazy i minutę na ułożenie obrazka i opisu.

- Nisiu, ja nie znam tej gry...

- Przeczytaj - i wręczyła mi reguły

Po chwili uruchomiła stoper, a ja w autentycznych nerwach

układałam obrazek z puzzli, po czym szukałam odpowiedniego

szablonu do nazwy obiektu, no i literek, które do niego pasowały.

Czas mijał.

7-letnia Ninka mierzyła mi czas, a 2-letnia Pola usiłowała mi

pomóc w gąszczu elementów różnych puzzli, różnych układanek...

Udało mi się ułożyć jeden obrazek i dopasować odpowiednią nazwę.

- Ufff...

Ninka spojrzała na mój sukces z góry i powiedziała:

- Jeszcze dwa! Zostało ci 30 sekund.

Nikt, nigdy mnie tak nie dopingował...

Jakimś cudem zmieściłam się w czasie i kolejne dwie układanki

były gotowe przed sygnałem.

Postanowiłam wziąć sprawy w swoje ręce, żeby nie rywalizować

ze stoperem. Nasunęłam Nince pomysł na teatrzyk kukiełkowy.

Z radością podchwyciła temat, ale czas na wystawienie go, okazał się

dla mnie znowu dotkliwym....

W oczekiwaniu na powrót rodziców i pokazanie im sztuki, którą zaplanowałyśmy,

Nisia ten czas zapełniła tańcem według najnowszych trendów muzyki.

- OK! - pomyślałam, że dam radę

Nagle obraz na ekranie stanął...

Nie wiedziałam jak to naprawić.

- Ciociu, nie zachowuj się jak babcia. Wiesz jak to robić.

Zrobiłam, ale przysięgam, że nie wiem jak....

Chyba pozycja "starszyzny" zmusiła mnie do rozwiązania problemu.