Moja pizza

Przyznaję, jestem kulinarnym kołkiem!

Umiem ugotować rosół, usmażyć kotlety schabowe, ... i wychodzi mi też kapusta zasmażana.

Podstawą mojego menu są ziemniaki. Potrafię je ugotować.

Któregoś dnia miałam sporo spraw do załatwienia i zapomniałam o zabraniu z domu obiadu do pracowni.

Wieczorem, w sklepie, opamiętałam się, że jeszcze nic nie jadłam.

Stanęłam przed ogromną, zaszkloną lodówką i pomyślałam, że dzisiaj na śniadanie, obiad i kolację zjem pizzę.

Kolorowych pudełek z pizzami było ...mnóstwo.

Były z serami, szynkami, warzywami, tuńczykiem, z salami...

Nie było tylko z ziemniakami!

W końcu wybrałam odpowiedni zestaw, włożyłam do koszyka i skierowałam się do kasy.

- ale ja nie mam tak dużej patelni! - zorientowałam się w porę.

Zadacie mi pytanie co ma wspólnego pizza z patelnią... Ano, w moim przypadku ma, bo w pracowni mam  tylko małą elektryczną kuchenkę do podgrzewania jedzenia.

Wróciłam to krainy mrożonej pizzy.

Po kilkunastu minutach znalazłam odpowiedni rozmiar.

Dokupiłam jeszcze jakąś wędlinę w pasterkach i starty ser.

Ślina kłębiła się w moich ustach na myśl o wspaniałym posiłku.

W pracowni szybko rozgrzałam masło na patelni, położyłam pizzę, wrzuciłam na nią wędlinę i posypałam serem, przykryłam pokrywą, czekałam niecierpliwie.

Po kilkunastu minutach zadzwoniła Kasia. Rozmawiałyśmy chwilę, ale jej przerwałam, bo zapach mojej pizzy był coraz intensywniejszy.

- poczekaj chwilę, ...pizza! - powiedziałam

- zamówiłaś? - zapytała

- nie, odmrażam i smażę na patelni - odpowiedziałam w trakcie wyłączania kuchenki

- pizzę smażysz na patelni?!

- no

- pizzę piecze się w piekarniku!

- ale dlaczego? - zapytałam

- żeby przypiekła się również od góry!

......zaniemówiłam

- ale ja mam lutlampę i mogę sobie nią pizzę przypiec od góry .... - odpowiedziałam z dumą :)